samaran

*هرگز نخواب** **کورش** *



*دارا جهان ندارد،*

*سارا زبان ندارد*

*بابا ستاره ای در*

*هفت آسمان ندارد*

*کارون ز چشمه خشکید،*

*البرز لب فرو بست*

*حتا دل دماوند،*

*آتش فشان ندارد*



*دیو سیاه دربند،*

*آسان رهید و بگریخت*

*رستم در این هیاهو،*

*گرز گران ندارد*

*روز وداع خورشید،*

*زاینده رود خشکید*

*زیرا دل سپاهان،*

*نقش جهان ندارد*

*بر نام پارس دریا،*

*نامی دگر نهادند*

*گویی که آرش ما،*

*تیر و کمان ندارد*

*دریای مازنی ها،*

*بر کام دیگران شد*

*نادر!** ** ز خاک برخیز،*

*میهن جوان ندارد*



*دارا ! کجای کاری،*

*دزدان سر زمینت*

*بر بیستون نویسند،*

*دارا جهان ندارد*

*آییم به دادخواهی،*

*فریادمان بلند است*

*اما چه سود،*

*اینجا نوشیروان ندارد** *

*سرخ و سپید و سبز است*

*این بیرق کیانی*

*اما صد آه و افسوس،*

*شیر ژیان ندارد*



*کوآن حکیم توس ،شاید*

*شهنامه ای سراید*

*افسوس که شاعر ما*

*دیگر بیان ندارد*



*هرگز نخواب کوروش،*

*ای مهرآریایی*

*بی نام تو، وطن نیز ** **نام و نشان ندارد*