دلم گرفته وخستـــه، دگـــــرتوانم نیست
چــــــــــــــرانفس دم جـــــــــــان رادریغ میدارد؟
اگرچه گریه مرهم درد دلشكستهماست
عجب كه دیده همــــــــــــــــــــان رادریغ میدارد
حصــار تـــیرگی وشب مــرا به جان آورد
سحــــــــــرسپـیده دمــــــــــــــان رادریغ میدارد
بریده ام دل از این خــوابهای پرتشویش
ازآنكــه خــــــــــــــــــــواب گــــران رادریغ میدارد
همـــه نیــــــــــــازم از آوازبلبلان نوشم
اگـــــــــــــــــــرچه بلــــبل هم آن را دریغ میدارد
نه همدمی وندیمی، نه مرهمی وطبیب
چنین زمــــــانه كســــــــــــــــان را دریغ میدارد!
مرا به مهــــردلارام هیچ امیــدی نیست
چـــــــرا كـه ســــــــــــــوته دلان را دریغ میدارد
ارسال به:
1 نظرات:
با سلام و با تشکر از شعر بسیار قشنگتون ولی ناامیدی L-:در اون دیده میشه که من زیاد با اون موافق نیستم t-:
خوش باشید
D
افشین
:))
ارسال یک نظر